De muziekploeg met speaker Mart en DJ Erik was opgeroepen om de zondagse voetbalinspanningen van een sfeervolle omlijsting te voorzien. Zonnig weer en enthousiast publiek  maakte dat alle ingrediënten voor een heerlijke wedstrijd in de Quick Silver Arena aanwezig waren.

Om tien uur klonk het startsignaal van onze gewaardeerde referee ‘all the way from Liverpool’ Dennis Ryan. In de beginfase was het op bepaalde posities even wennen. De afspraak ‘vroeg naar bed gaan’ was niet door iedereen aan Zuidhorner zijde op dezelfde manier begrepen en dat leidde tot wat ruis op de lijn. Roden was scherp genoeg om daarvan te profiteren.

Na een voorzet die net op en misschien wel over het randje van buitenspel werd aangenomen, verdween de bal in de touwen en stond er 0-1 op het het scorebord. Keeper Bonnema is normaal gesproken niet voor één gat te vangen maar zelfs hij was ditmaal kansloos.

Hoogste tijd om te resetten en de achterhoede werd door Jansma gehergroepeerd. De voorste linie en het middenveld stonden solide genoeg en het was jammer dat de defensie van Roden zich flink meer permitteerde dan sportiviteit toestaat. Enkele te forse overtredingen maakten dat de scheidsrechter de zwart-witten stevig tot de orde riep en ook Zuidhorn spelers uitten hun ongenoegen. Met de 0-1 stand blies de prima leidende arbiter beide teams richting de thee, of wat er dan ook in de bekertjes zat. 



De tweede helft kende een vliegende start en na enkele minuten werd de voorsprong door de Rodenaren verdubbeld. Zuidhorn leek de regie kwijt maar al snel werd de bevrijdende 1-2 door Tjibbe Jan Werksma aangetekend. Een prachtschot, dat je als keeper eigenlijk niet eens wilt tegenhouden. Martin Lobers stond met een al even mooie voorzet aan de basis. 

Het eerder nog massaal aanwezige thuispubliek miste deze aansluitingstreffer door een iets te lange aanwezigheid in het ‘healthy aeging center’, de kantine. Nadat zij langs de lijnen waren teruggekeerd was er in de loop van de tweede helft een herkansing. De onvermoede krachten van breekijzers Schuiling en Haan, die in de rust door de coach waren gebracht, de onverwachte en sterke rentree van Lobers in combinatie met de kopsterke Stuitje en de altijd ergens voorin aanwezige Werksma leidden niet veel later tot de 2-2. 

Zat er nu nog meer in en kon hard werken dan toch met een overwinning worden beloond? Dat bleek net een brug te ver. Na 92 minuten werden de zegeningen geteld, kon een verdiend gelijkspel worden bijgeschreven en was het tijd voor een bescheiden derde helft. Met een zoals altijd vermakelijke en sfeervolle pot voetbal was deze zondag weer prima begonnen. Klasse heren!