Evert Kapma is geboren in de Zuidhorner Schoolstraat, in augustus 1928. De kleuterschool stond toen aan de Kikkersteeg.  Evert herinnert zich juf Helmholt en de kachel waarin grote turven verdwenen (‘bagels’). Daarna de OLS aan de Frankrijkerlaan met meester Hut, juf Van der Veen, meester Bolhuis…. Op de ULO aan de Hooiweg les van meester Elshof, De Weerd, juf Huizinga. In de examenklas is Evert zo zat van de school dat hij als 15-jarige zonder diploma aan het werk gaat bij Herman Geertsema, kruidenier in de Nieuwstraat (v/h Tj.Trip). Het is een CENTRA-winkel, waar Evert bijna 20 jaar heeft gewerkt (boekjes ophalen, boodschappen wegbrengen, klanten werven o.a. doordat Geertsema een vergunning had voor de verkoop van jenever…) Nog even bij de opvolger van Geertsema, Van der Naald, daarna tot zijn 57½ jaar in het magazijn van V & D Aduard. Vervroegd uitgetreden, maar de bijbaan als kelner bleef in stand. Die vaardigheid heeft hij geleerd bij Loeks van der Velde aan De Gast. Later is hij  actief in de hele regio, o.a. bij In ’t Holt, maar ook bij Hendrik en Martsje Jager in Noordhorn,  en in Garnwerd en Pieterburen.

Evert Kapma is in 1954 getrouwd met Netty Oosters, Rotterdamse. Als gevolg van het bombardement in 1940 is Netty grotendeels in het noorden opgegroeid. Evert en Netty hebben drie zoons (Gerrie, Peter en Erik) plus  even zo vele schoondochters, 7 kleinkinderen en 1 achterkleinkind. (“En de 2de is op komst!” zegt een stralende overopa Evert…)

“Wanneer het voetballen is begonnen? Als jongetje van 10 stond ik zondagsavonds bij café Addens te wachten op de terugkeer van de voetballers: “Hoeveel is ’t geworden???”  Elftallen met stoere voetballers als Frebus van Slochteren, Pietje Postema, Bart Beereboom…”Nee, het voetballen is hem niet met de paplepel ingegoten… Zijn vader moest niet veel van voetbal hebben, wél zijn oom Evert! Die speelde in het eerste van Zuidhorn! Evert weet diverse lokaties waar toen werd gespeeld. Eerst op een veld achter het station, later bij de Zuiderweg (achter de boerderij van Anko de Vries). Er is ook gevoetbald aan de Jellemaweg, achter de boerderij van Drenth, en aan de Geert Waldastraat, toen nog ‘Auwema’s Ree’…. Op dat laatste veld, daar is het clubvoetbal voor de jonge Evert begonnen. “Het was een heel smal veld, soms moesten eerst de schapen eraf… Hier werd je ook vaak weggestuurd, door de week. Een kleedgebouw? Nee, hoor. Omkleden bij “Groenendal” (de voorloper van Balk aan De Gast). Op straat werd er ook een balletje getrapt, op de Boslaan bijvoorbeeld, vaak op klompen. Die sneuvelden regelmatig, tot ergernis van pa Kapma: “Wat??! Al weer stukkend???”

Toen Evert (12, 13 jaar) een keer stond te kijken bij het veld aan Auwema’s Ree, stapte Hein Vondeling op hem af (Hein werkte bij de Belastingdienst, zijn broer Jo was bij de Politie):  “Ga je mee, met de A-junioren??” “Ja maar, ik heb geen spullen…” “Die regel ik voor jou!” En zo stond Evert als jong broekie voor het eerst in clubverband binnen de lijnen, uit tegen Velocitas! Hij kreeg een paar oude voetbalschoenen van de zoon van Broekema (hoofd belastingdienst), “met die ouderwetse noppen, spijkers in de zool… ‘k Had bloed in de schoenen…” Het brutaaltje dat net kwam kijken, scoorde ook nog het winnende doelpunt! Toen Evert 15 jaar (!) was, maakte hij zijn debuut in het eerste van de zondag, als linksbinnen. Bartje Beereboom was linksbuiten, verder spelers als Frebus van Slochteren, Jan Zeeman en Peter van der Huizen. Hofstee Holtrop was er ook bij, een broer van Sietse, getrouwd met Martje van Slochteren. Hofstee Holtrop ging later naar GVAV, de top van toen! Trainer? Jaap Hazeveld, die trainde toen ook Hunsingo (Winsum). Niet alleen buiten, ook binnen in de zaal van Groenendal, met die lange houten banken langs de kant. “Kom op! 15 x opdrukken! Bij Hunsingo kunnen ze dat wel 30 x …..”

Nog voor zijn twintigste was de actieve voetbalcarrière van Evert Kapma afgelopen! Evert bleek blessuregevoelig, vooral de knie werd een knelpunt. “Moest ik weer 14 dagen op een stoel…. Geertsema aan het mopperen…” Evert belandde bij een specialist in het ziekenhuis, die onomwonden zei: “Stoppen!” En hij voegde er aan toe: “Anders zit je binnenkort in een invalidenkar!” Evert ging met lood in de schoenen de boodschap doorgeven aan voorzitter Ru Weitering. “Och, och, och, dat is ja wat…” Maar Ru zou Weitering niet zijn, als hij niet meteen een andere mogelijkheid zag. “Ik heb wel wat anders voor jou, een plek in de jeugdcommissie!” Zo fungeerde Evert Kapma korte tijd als jeugdleider.

Via de jeugdcommissie kwam hij in de net ingestelde elftalcommissie van de zondagafdeling. Daarin heeft hij zo’n 30 jaar gefunctioneerd. Andere commissieleden? Mensen als Ale Bakker, Jo Hiemstra, Anton Poels….. Later ook nog Karel Rosema. Elke maandag was er een bespreking over de opstelling van het eerste van de zondag. “Wel eens hard tegen hard, maar we kwamen er altijd uit!” Een van de beste trainers uit die periode? Johnny de Grooth wil Evert in ieder geval noemen, de voormalige linksbinnen van het stad-Groninger GVAV. IN 1978 werd Evert benoemd tot Lid van Verdienste, hij loopt inmiddels 72 jaar mee met het wel en wee van de v.v. Zuidhorn! Nog andere werkzaamheden verricht? Jazeker, denk maar aan de nieuwe kantine bij de velden aan het Van Starkenborghkanaal! Eerst maakten hij en Netty deel uit van een groep vrijwilligers (zoals Elly Timmer), “die de tent runden”. Toen er steeds vaker door andere ingeroosterden een beroep op hem werd gedaan om in te vallen, deed het bestuur bij monde van Sake Rispens een nieuw voorstel: “Wil je de kantine niet pachten?” Evert had er wel oren naar, bedong bedenktijd, overlegde met Netty, zei “Ja!” Daar werkte hij eigenlijk zeven dagen per week, tot de verhuizing naar de velden in het Joh.Smitpark. “En toen wilde de gemeente perse iemand anders die de kantine pachtte…”Goede herinneringen heeft Evert uit die periode aan sportzaalbeheerder Kamphuis. “Die man hield alles in de gaten en wist ook wat schoonmaken was!”

Het samengaan met de v.v. Noordhorn en de zaterdagclub staat Evert niet zo duidelijk voor de geest. Wel de beslissende rol van burgemeester Stronkhorst en de positieve inbreng van Reinder Huizinga als vertegenwoordiger van de zaterdagvoetballers. Evert was ook plusminus 8 jaar bestuurslid in de periode-Koos-Lunter. Een bezoekje van penningmeester Tinus Mulder was voldoende om hem over te halen. Als bestuurslid had Evert te maken met de materialen, samen met iemand als MInko Jansma. (“MInko? Is voor de club goud waard geweest!”)

Evert was, is en blijft een “zondag-man”. “De zondag moet niet verdwijnen, daar kan ik slapeloze nachten van hebben….” Als het even kan, staat Evert nog bij elke thuiswedstrijd aan de zijlijn. Dan komen onherroepelijk ook weer gedachten naar boven aan vroegere tijden…. “Ik heb toen in één seizoen eens 116 (!) doelpunten gemaakt voor het eerste en het tweede!” In zijn debuutjaar speelde Evert met Zuidhorn in Zoutkamp een beslissende wedstrijd tegen Zeester. Als Zuidhorn won, waren ze kampioen! Evert liet de defensie van de roodwitten zijn hakken zien, werd gevloerd, penalty! “Derk Balk stond toen in het doel bij Zeester, hij was ook keeper van het afdelingselftal van KNVB Groningen! Ik nam de strafschop zelf, hij ging erin!” Evert kwam diezelfde Derk Balk later nog wel eens tegen, als hij een visje kopen ging op de dijk voor Zoutkamp. “Had hij het nog vaak over die penalty!” Waar er verder werd gevoetbald? Usquert, Uithuizen, Eenrum, Winsum…. In Usquert lag het voetbalveld achter een boerderij. “We wonnen daar eens, vierden dat na afloop uitbundig, kwam ik flink aangeschoten thuis. Ik dacht dat ik zo stil mogelijk naar bed ging…”. De volgende morgen zei mijn pa: “’t Ging zeker wel weer mooi, hè?” “Hou dat zo?” “Nou, dien strikke lag nog in toene….” Die had Evert voor alle zekerheid dus buiten al afgedaan…..  “Bij v.v. “Oosterparkers” in de Stad moesten we ons verkleden op een slaapkamer van een gewoon huis. Niet wassen of niks…. Voetballen aan de Peizerweg? Daar moesten we ons wassen in de sloot! De rötten vlogen om joe tou…”

Evert Kapma, onderhoudend verteller, een Zuidhorner met een groen-wit hart! (JB)