Jan Blaauw in gesprek met: Klaas van Houten
Auteur en foto's: Jan Blaauw
Klaas van Houten (67): “Zuidhorn-supporter, een voetballeven lang!”
Klaas van Houten, een begrip binnen het Zuidhorner voetbalwereldje, en ver daarbuiten! Een kleurrijke oud-voetballer (rood vooral), iemand met hart voor de club en trouw als supporter, vaak ook bij uitwedstrijden. Echter ook iemand die zijn mondje kan roeren, die kritische noten niet schuwt, een broertje dood heeft aan labbekakkerigheid. Portret van een gedreven voetballiefhebber, met een zwak voor groen en wit:
Korte levensloop:
Klaas van Houten is in juli 1944 geboren in Noordhorn, in een van de diaconiehuizen aan de Nieuwstraat. Het gezin Van Houten (pa werkte bij Smid & Hollander) woonde daar tijdelijk, ging later terug naar Zuidhorn, naar o.a. de Jellemaweg en de Schoolstraat. Klaas is zowel naar de oude kleuterschool aan de Kikkerstraat geweest, als naar de nieuwe, in de Schoolstraat. Daarna naar de OLS aan de Frankrijkerlaan met meester Hut, later meester Wibbens. Na de OLS twee jaar ULO, maar dat werd geen succes. (Klaas: “Ik wilde geen Engels leren, dat was ja zo vrumd proaten….”) Vanaf 15 jaar begon Klaas zijn afwisselend werkzaam leven met baantjes bij Versol Tolbert (schoenklompen), exportslagerij en suikerfabriek. In april 1966 trouwde Klaas met Roelie van Dijk. (Het huwelijk werd enkele weken uitgesteld door de plotselinge dood van Klaas zijn pa). Drie kinderen kregen Klaas en Roelie: Klaas (1966), Hilda (1968) en Mennie (1970). Brood op de plank kwam er o.a. als kraanmachinist bij Ibex, kort vrachtwagenchauffeur en een baan in de wegenbouw. Gezondheidsproblemen leken uit te lopen op een afkeuring, maar Klaas kreeg werk in de buitendienst van Novatec, waar hij 12½ jaar functioneerde. Daarna alsnog een WAO-periode tot de AOW in 2009. De gezondheid is labiel, maar Roelie, kinderen en kleinkinderen, humor en voetbal houden hem vitaal.
Voetballen is van kinds af aan Klaas zijn lust en zijn leven geweest. Dat was al zo in de Schoolstraat, waar hij geacht werd naar de zondagschool te gaan met juf Kamps (“1 en 2, 1 en 2, ons verteluur gaat beginnen, ga je mee?!”), maar waar hij vaak de voorkeur gaf aan de ronde knikker. Met andere kinderen werden er partijtjes afgesproken, soms in Briltil op het veldje bij de ‘melkfabriek’, soms op het kermisterreintje in Zuidhorn, “griffemeerden tegen openboaren”. (Oud-transport-directeur Sieb Koopman herinnert het zich ook nog wel).
Toen Klaas 11 was, zei zijn vader: “Doe most mor op voetballen…” Hij ging met de brommer, Klaas achterop, naar Hazenberg in Oldekerk voor een pasfoto. Klaas kwam in B1 met spelers als Piet Timmer, Jan Koster, Roelie Ruitenberg en Piet Bijleveld. Klaas zijn vader was overigens geen voetballiefhebber. Een broer van Klaas deed aan bromfietsracen, daar taalde pa meer naar. Kijken naar voetballen deed ie ook zelden, “de voetbalclub Zuidhorn was in die jaren ook een wat elitaire club, daar kwam je niet zo maar tussen.” Met B1 won Klaas zo’n beetje alles wat er te winnen was, maar Derk Bos (spelend in B3) troefde hem af als topscorer: 113 om 109…. Klaas ging al gauw naar de A-junioren, die speelden op zondag. Hij had nog maar twee wedstrijden gespeeld, toen elftalcommissielid Evert Kapma voor zijn neus stond: “Klaas, je gaat mee met het eerste naar Hellas VC…” Klaas was een jaar of 16, 17. De uitslag? Zuidhorn won met 5-3, Klaas van Houten maakte twee goals… Hij herinnert zich ook nog de promotiewedstrijden tegen E.M.M.S., Titan en SPW (Stadskanaal, verkleden in een kroeg). De beslissende wedstrijd tegen SPW werd met 1-0 gewonnen dankzij een sublieme actie van Luit van der Velde en het doelpunt van Klaas. Voorzitter Jan Lijfering sprong een gat in de lucht en trakteerde op ijsjes… O ja, Harm Kamphuis kwam bij die wedstrijd niet opdagen, kapotte scooter. (Tussendoor: “Wist je wel dat RKC-keeper Jeroen Zoet een kleinzoon van Harm Kamphuis is??”) Een zoon van burgemeester Berger viel in. Zuidhorn promoveerde naar de 3eklasse, stond na twee wedstrijden bovenaan, won daarna nauwelijks meer een wedstrijd en degradeerde…. (Nieuwe tussendoor: “Het huidige seizoen van de zondag? Een blamage… De instelling is goed, maar er is gewoon te weinig voetballend vermogen!”)
Een zwarte bladzijde in Klaas zijn voetballoopbaan werd ingeluid door een degradatiewedstrijd: Usquert-Zuidhorn. De scheidsrechter gaf een omstreden strafschop aan de thuisclub en toen brak de hel los… Addy Hiemstra wilde niet achter de lijn, weg… Johnny Leidekker plukte aan het embleem van de arbiter, weg…. Egbert Schuiling? Wég…. Niet alle boosdoeners werden bestraft op dat moment, Zuidhorn moest verder met 8 man. Het bestuur van de voetbalclub onder aanvoering van Siewert Gelsema wilde schoon schip maken en gaf aan de Bond door dat zowel Klaas van Houten als Jille Scheeringa (broer van Sijtse) niet vrijuit gingen. Beiden werden voor 2 jaar geschorst, Johnny Leidekker kreeg een ½ jaar, Addy Hiemstra 6 weken… Voor het ‘voetbaldier’ Klaas van Houten was deze periode een beproeving, het heeft zijn actieve voetballoopbaan danig beïnvloed. Overigens bleef hij zich inzetten voor zijn vereniging. Denk maar aan het intensieve werk van de toto-organisatie en ook als jeugdleider kwam Klaas opdraven. (Aan die laatste functie kwam een abrupt einde door een conflict met het jeugdbestuur, waarin ook ene JB zitting had… Klaas nam als jeugdleider talent Bert Balk mee voor een ouder team en dat was tegen de afspraken…)
Na de lange schorsing pakte Klaas de draad weer op, speelde nog wel in het eerste, maar haakte al spoedig af door toenemende rugklachten. Klaas werd elftalleider van het eerste, kwam later ook in de Elftalcommissie samen met Sake Rispens en Sjoerd van Duinen.
Plezierige herinneringen heeft hij ook aan een periode als leider van het 5e elftal, “moeilijke jongens, ze wilden de ploeg al terugtrekken…” Klaas hield ze bij elkaar. Eén keer flikten ze hem een kunstje, zaten ze samen in één kleedkamer met Stanfries uit Appelscha. Was er een tas weg met shirts van de ploeg uit Appelscha, niemand wist er iets van. Tot driekwart jaar later er ineens enkele 5e-elftalspelers kwamen trainen in Stanfries-shirts…. Door een conflict met trainer Johnny de Grooth en leider Hendrik Zijlstra is Klaas 2 jaar weg geweest, 2 jaar naar Niekerk, dat samen met Zuidhorn in de 3e klas speelde. (Bij Niekerk betaalde hij geen contributie en kreeg kleding van Bellinga…) Genoegdoening? De wedstrijd Zuidhorn-Niekerk 0-1, met een doelpunt van, u raadt het al, Klaas van Houten…. Na het vertrek van Johnny de Grooth keerde Klaas terug naar Zuidhorn, zijn club!
Een vat vol herinneringen, soms nogal chaotisch gemixt…. Naar uitwedstrijden bij meester Wibbens in de auto, diens zoon Harm Jan speelde ook bij de zondag. Naar een promotiewedstrijd tegen Titan (Nieuw Weerdinge) gingen twee volle bussen met supporters mee. Terug in Zuidhorn werd er “op bevel van” voorzitter Ru Weitering driftig geclaxonneerd, niet erg bevorderlijk voor de zondagrust… (“Waarom hangt de foto van Weitering niet waar hij hoort? Hij was een van de belangrijkste voorzitters uit de geschiedenis van Zuidhorn!”)
Het steekt Klaas nog steeds dat hij binnen de gelederen van de v.v.Zuidhorn als bestuurder geen kans heeft gekregen. “Die ambitie had ik wel, maar ik werd niet voldoende representatief bevonden…” Om alle criticasters te bewijzen dat hij wel degelijk verantwoordelijkheid kon dragen, was Klaas 4 jaar actief als trainer van Pelikaan S (Oostwold) en daarna nog 6 jaar als voorzitter. “En toch was ik ook in die jaren zondags bij Zuidhorn!” Bij Pelikaan S beleefde Klaas mooie tijden en nog steeds heeft hij daar goede contacten. Overigens is Klaas vol lof over de florerende jeugdafdeling van onze groenwitte club. “Zit prima in elkaar, een prachtige opbloei, daar mag ik graag kijken, bij de jeugdwedstrijden.” Nog even komt het gesprek op vrijwilligerswerk, memoreert Klaas het bouwen van het clubhuis bij de velden aan het Van Starkenborghkanaal. Volgens hem komt het altijd weer neer op een vrij kleine groep die het leeuwendeel van het werk doet. In die zestiger jaren ging het hoofdzakelijk om Reinder Huizinga, Addy Hiemstra, Willem Nuus en Klaas van Houten, vier vaste mensen op wie je kon rekenen. “Werd het gebouw geopend, konden de bouwers vanaf een afstandje toekijken, stonden de bestuurders + wethouder glimmend vooraan…” Prachtig weet Klaas te vertellen hoe het soms ging. Op advies van Reinder Huizinga werd er wat ABRO (afwasmiddel) aan de specie toegevoegd… Betere kwaliteit. Moest de vloer erin, kwam er niemand opdagen, kon Klaas de klus alleen klaren, en hij had al nauwelijks geslapen. Moest ie ’s avonds ook nog voetballen, tegen Opende (onder trainer Matty van Donderen). Eén helft ging nog net….
En het voetbal anno 2012??? Klaas is nog steeds supporter van Zuidhorn, al wordt het door omstandigheden ietsje minder. “Je kent ze ook niet allemaal meer…” Klaas vindt de beleving ook niet meer zoals vroeger (toen spelde je de Leekster Courant…) “En nu? Is er weer iemand die zich heeft verslapen, voor een middagwedstrijd!” Hij schudt zijn hoofd vol onbegrip.“Roelie beviel zaterdagsavonds van Hilda (1968), maar ik ging zondags voetballen, ondanks mijn schoonmoeder….” Hij noemt het voorbeeld van een Peizespeler, enkele jaren geleden.“Werd ie opgebeld: “Kat dood!” Ging ie naar huis…” Of een uitspraak na een pak voor de broek: “We hebben toch lekker gebald…” De beleving is echt anders geworden! “Tegen wie voetballen we eigenlijk??” Dat is voor Klaas onbestaanbaar. Hij ging ooit eens een keer een omweg maken over Zwartemeer, want het zou kunnen zijn dat Zuidhorn promotiewedstrijden zou moeten spelen tegen “Zwartemeerse Boys”. “Een wereldreis…” Het werd ook nog eens een andere club, “maar je had het er voor over!” En zo ging Klaas samen met Roelie ook kijken in Harlingen en in Meppel, bij “Alcides”.
Wat ie nog graag eens zou willen? Een kijkje nemen in de Arena of in de Kuip… Maar ja, de gezondheid wordt minder. In 2009 een hartinfarct (10 stans), in 2010 niet minder dan 12 x naar het ziekenhuis, etc.
Televisie? Jazeker, Eredivisie Live, “bij ons is het voetbal, voetbal en voetbal…. Voor Roelie ook!” Klaas is en blijft Feijenoordsupporter, heeft destijds ook de afscheidswedstrijd van Willem van Hanegem bijgewoond, samen met Roelie Hoekstra (jeugdtrainer). Nog even aandacht voor het verleden: “Op ’t brommertje met de totoformulieren op stap… Tegenwoordig kost het veel meer moeite voldoende mensen te krijgen!” (JB)
